Περί χρυσαυγητών μαλακίας.

   Λόγο έλλειψης σύνδεσης με το διαδίκτυο την οποία βιώνω τώρα τελευταία, αναγκάστηκα να καταπιώ την ίδια μου την χολή σχετικά με τα πολιτικά δρώμενα του μήνα αυτού και του περασμένου. Δυστυχώς για όλους όσους δεν θέλουν να μιλώ για τα πεπραγμένα, επέστρεψα με μπόλικο δηλητήριο για τα τομάρια τους. Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι, κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα δεν με εκφράζουν. Έτσι, όταν θα θίξω οποιοδήποτε κόμμα, έχετε στο μυαλό σας ότι δεν μιλάω ως υποστηρικτής κάποιου, μα παρα μόνο ως πνιγμένο και απηυδισμένο νιάτο, έτοιμο να αρχίσει να θερίζει κεφάλια στην κατάσταση που είμαστε. (Ο τίτλος είναι παραποίηση των αρχαίων ελληνικών πολιτικών λόγων που εκφωνούνταν στην Ηλιαία κυρίως.)

Αρχικά θα ήθελα να σχολιάσω τα ίδια τα σκατά στα οποία ορισμένοι χώθηκαν με χαμόγελο. Δυστυχώς πήραν και τους υπόλοιπους στην μανιασμένη τους λύσσα για φασιστοκρατία. φυσικά ξέρετε για τι μιλάω. Για τους γνωστούς άγνωστους χρυσαυγήτες. Είναι το πλήγμα που κατατρώει την χώρα μας ενώ εκείνη τους υποδέχεται σαν σωτήρες του έθνους. Τα ψέματα των άλλων πολιτικών ωχριούν μπροστά στα δικά τους, και ακόμη, υπάρχουν άνθρωποι-ανεγκέφαλες μαϊμούδες οι όποιοι τους ψηφίζουν περήφανα. Είναι ντροπή σας να ψηφίζετε κάποιον που δεν έχει καν δημοκρατικές αρχές. Ξεχνάτε μήπως τι πέρασε η ίδια η χώρα που αυτοί ''υπερασπίζονται'' από το σινάφι τους? Ή μηπως τώρα είναι καλοί και άγιοι? Τώρα που χτυπούν και δολοφονούν σαν ζώα νόμιμους μετανάστες με την δικαιολογία ότι είναι αλλοεθνής? Πρώτον, ανεγκέφαλα ζώα, κανένας σημερινός Ελληνας δεν είναι γενετικά αγνός Έλληνας. Κανένας δεν είναι πια ακέραιος ως προς το DNA του. Μετά την Τουρκοκρατία, όλοι δυστυχώς αποκτήσαμε τουρκικά γονίδια. Οι γυναικες τότε βιάζονταν και τα περισσότερα παιδιά είχαν πατέρα Τούρκο. Λυπάμαι που σας τρυπάω την φούσκα της ιδανικότητας αλλά Έλληνας σημαίνει να είσαι πρωτοπόρος, εφευρετικός, έξυπνος και με ανοιχτούς ορίζοντες, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες. Tώρα όμως βγαίνει ο Μιχαλολιάκος, και το κάθε πιόνι του συστήματος και σας ταΐζει ψέματα. Oύτε κι εκείνος ξέρει τι λέει. Eίναι τόσο αξιολύπητος που ούτε καν γνωρίζει αρχαιοελληνική ιστορία καθώς ξεφωνίζει τις ανιδεότητες του. Yποκρίνεται πως είναι Έλλην, και το μόνο που κάνει είναι να παίζει με τους μαλακούς εγκεφάλους ορισμένων Ελλήνων. Την γνωστή έκφραση "εγέρθητι" που όλα τα χρυσαυγητάκια παπαγαλίζουν ως σήμα αλληλοαναγνώρισης είναι προσβολή προς την κοινή γνώμη και το δικαίωμα να δηλώνουμε σεβασμό σε εκείνους που το αξίζουν. (μια ιστοσελίδα που περιγράφει το συμβάν ορθά είναι : http://www.sigmalive.com/news/greece/487418 ) Το θράσος αυτού του ανθρώπου και των υπόλοιπων γελωτοποιών της αυλής του είναι ασυναγώνιστο. Δουλεύει την Ελλάδα ψιλό γαζί, και εσείς κάθεστε και χειροκροτάτε από τον καναπέ σας τις ανοησίες που φτύνει ο κάθε ψυχοπαθής. Άκουσα ΤΟ θεϊκό σήμερα από τον οχετό που αποκαλεί στόμα αυτός ο άνθρωπος. Ότι λέει οι ομοφυλόφιλοι στην αρχαία Ελλάδα ήταν ελάχιστοι και κρυφοί ως προς τις επιθυμίες τους. 
Ρε, πάμε καλά? στην αρχαία Ελλάδα οργάνωναν τα συμπόσια και γινόντουσαν τέτοια όργια που θα έκαναν τον Matthew Lewis να κοκκινίσει. Το να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο προσβάλλει την νοημοσύνη μας, αν μας έχει μείνει καθόλου. Καθώς λοιπόν αναρωτιέμαι πως στο καλό τον ψήφισαν τόσοι πολλοί στις πρώτες εκλογές, τρώω το πρώτο χαστούκι από την κοινωνία καθώς ανακαλύπτω πως ο κάθε νεοδημοκράτης και πασοκτζής έχει ψηφίσει χρυσή αυγή, για να ρίξει γροθιά στο κατεστημένο, ή τουλάχιστον να βάλει κάτι φουσκωτούς ντοπαρισμένους τύπους να το κάνουν. Και ερωτώ: γιατί να μην σηκώσετε τους πισινούς σας από τον καναπέ και να το κάνετε μόνοι σας? Ξύλο, γιαούρτωμα και ότι άλλο προκύψει, χωρίς την βοήθεια πληρωμένων κομματόσκυλων ή μάλλον πιο συγκεκριμένα κομματο-πίτμπουλ? Αφού το βλέπετε ξεκάθαρα πως είναι όλοι συνεννοημένοι. Όσο για το μπουγέλο και για τα χαστούκια στην εκπομπή του κύριου Παπαδάκη, καταριέμαι ειλικρινά εκείνους τους βαρβατάντρες που γύρισαν και επικρότησαν την βιαιοπραγία του Κασιδιάρη. 
Για άλλη μια φορά αποδεικνύουμε ακράδαντα την λεχρίτικη φύση των Ελλήνων, και την έφεση τους στο χτύπημα γυναικών. στην αρχαία Σπάρτη, αν χτυπούσες γυναίκα μετά όλη η οικογένεια είχε δικαίωμα να σε χτυπήσει/σκοτώσει ανάλογα τον βαθμό του ξυλοδαρμού, αγαπητέ Μιχαλολιακε, διότι στην αρχαία Ελλάδα τουλάχιστον οι άντρες είχαν και αρχές και αρχίδια. Εξηγήστε μου πόσο άντρες σας κάνει να νιώθετε ο ξυλοδαρμός και η χειροδικία απέναντι σε θηλυκά. Αλλή μια ατάκα που πέταξε ένα από τα πιτ-μπουλ των χρυσαυγητών, ο Κασιδιάρης, ήταν το  : με χτύπησε με τον ριζοσπάστη, και ένιωσα βρόμικος.   Βρώμικος ήσουν ήδη, αγαπητέ. Αν και μπορώ να παραδεχτώ πως τον καταλαβαίνω. μια φορά ακούμπησα την εφημερίδα της χρυσής αυγής νομίζοντας πως είναι προσπέκτους για βαφή αυγών. Δυστυχώς για 'μένα δεν ήταν, και ένιωσα τόσο βρώμικη που θέλησα να κάνω εμετό. Ένιωσα πως το IQ μου έπεσε στο 10 με το που την ακούμπησα. Μα ούτε γύρισα να επιτεθώ σε κανένα από τα πιτ-μπουλ τους, ούτε σε κανένα από αυτά τα 16-17 χρονών βλαμμένα που τριγυρίζουν και αναμασούν τα φασιστικά πιστεύω της χρυσής αυγής.
Μα θα έπρεπε να αναρωτηθείτε αυτό που είπε και ο Θεός του  καυστικού σχολιασμού της πολιτικής σκηνής, ο Σίλας. Αν ο Κασιδιάρης είναι ο υπεύθυνος τύπου, (που είναι, σύμφωνα με τον Μιχαλολιάκο) τότε υποτίθεται ότι είναι ο πιο πειθαρχημένος και λογικός άνθρωπος που έχουν, αυτός που μπορεί να επιχειρηματολογήσει και μπορεί να συνεννοηθεί αποφεύγοντας  έντονες καταστάσεις και συζητήσεις, έτσι? Σύμφωνα με τα κριτήρια του σωστού εκπροσώπου τύπου έτσι πρέπει. κι όμως, αυτός ο άνθρωπος ήρθε αντιμέτωπος με δύο γυναίκες, τις οποίες παραδέχομαι και εκτιμώ για τα λεγόμενα τους στην εκπομπή (και ιδιαιτέρως την Λιάνα για την προσωπικότητά της.) και δεν κατάφερε να συγκρατηθεί ακόμα και στην μέση μιας εκπομπής, επειδή του καταλόγισαν την αλήθεια. Όπως η Λιάνα είναι κουμούνι, έτσι κι αυτός είναι φασιστόμουτρο και εθνίκι, και το ότι θα μας πάνε πεντακόσια χρόνια πίσω είναι γεγονός. Έτσι, εκείνος  αντέδρασε καθώς θεωρούσε ανάλογα, με τον πιο βλακώδη τρόπο. Μήπως ήταν στημένο? Μήπως κανένας από τους χρυσαυγήτες δεν είναι ικανός να μιλήσει πολιτισμένα? Μα φυσικά και δεν είναι. Είναι άμυαλα ντοπαρισμένα κτήνη, με ένστικτα ζωώδη και συμπεριφορά απολίτιστη και προσβλητική προς το νοήμων κοινό. 
Τα ψέματα που σας ταΐζουν διαρκώς τα καταπίνετε αμάσητα και χωρίς σκέψη, χειρότερα από μωρά. Σας λένε πως οι χρυσαυγήτες είναι παιδιά καλά, με πτυχία και καθαρά ποινικά μητρώα, μα η αλήθεια είναι πως ζήτημα να υπάρχει ένας πτυχιούχος ανάμεσα τους, και αυτός είναι πτυχιούχος από γυμναστική ακαδημία. η κλίκα σημαντικότητας τους κρίνεται από το ΄πόσο βεβαρημένο είναι το ποινικό τους μητρώο, και η πυραμίδα ιεραρχίας τους ξεκινά από το χαμηλότερο αδίκημα και καταλήγει στο ψηλότερο. (κλέψιμο, ξυλοδαρμοί κλπ, ενδοοικογενειακής βια και παρενόχληση, απόπειρες βιασμού και βιαιοπραγίες, κ.α.) Αυτούς ψηφίσατε και με αυτούς θα ζήσετε. Τουλάχιστον μην αναγκάζετε αυτούς που τους μισούν να πέσουν στον λάκο της αποβλάκωσης και εξαθλίωσης μαζί σας. Τους βλέπω τώρα και μου έρχεται να βάλω τις φωνές. Βγαίνουν περήφανοι στα στενάκια και στα σοκάκια, σουλατσάροντας με τις μπλουζίτσες
και τα καπελάκια με τα συνθηματικά και το όνομα του κόμματος, όπως και με το σήμα του μέανδρου, βεβηλώνοντας το σήμα του αρχαίου πολιτισμού μας, ακριβώς όπως οι ναζί με την σβάστικα. Σουλατσάρουν και απειλούν, χτυπούν και βρίζουν όποιον τους εναντιώνεται. Αν αυτό δεν οδεύει προς χούντα, τότε δεν ξέρω τι... Αυτοί οι προδότες του ελληνικού πολιτισμού είναι υπαίτιοι για την κατάντια μας. Και για να απαντήσω σε ένα από τα πιο ηλίθια επιχειρήματα υπέρ της χρυσής αυγής, "διώχνουν τους λαθρομετανάστες." Πρώτον, δεν τους διώχνουν, τους σαπίζουν στο ξύλο, τους βασανίζουν και μετά τους σκοτώνουν μαζικά, με τον έναν η με τον άλλο τρόπο. Δεύτερον, στην χούντα, στην τουρκοκρατία και γενικότερα σε δύσκολες εποχές της Ελλάδας, πολλοί Έλληνες έφυγαν προς αναζήτηση μιας νέας ζωής, οι περισσότεροι άφραγκοι και λαθραίοι. Αν τους έκαναν εκεί αυτά που κάνουν τώρα εδώ οι χρυσαυγήτες, τότε θα διαμαρτυρόσασταν. Τρίτον, το πρόγραμμα ''σκούπα'' είχε ξεκινήσει πολύ πριν αναδυθούν από την κοπριά του ελληνικού πολιτισμού οι χρυσαυγήτες, και μάλιστα με πολύ περισσότερη ανθρωπιά και αποτελεσματικότητα. (εάν κυνηγάς κάποιον θα κρυφτεί, χαζά ζώα.) Οπότε το επιχείρημα σου είναι άτοπο, όπως και η απόφαση σου να ψηφίσεις χρυσή αυγή, αγαπητέ-ή. Έβαλες τα χεράκια σου κ έβγαλες τα ματάκια σου, τώρα κάτσε και λούσου τα Ελληνικέ λαέ.
 Κλείνοντας, θα ήθελα να πω πως αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, και δεν θα την καταπνίξω. ελευθερία του λόγου είναι κάτι που σιγά σιγά μας στερείται, και δεν σκοπεύω να αποποιηθώ του δικαιώματος μου προς την ελεύθερη έκφραση. Ζούμε σε μια ελεύθερη χωρά, για τώρα. 


(επόμενο δοχείο χολής θα γίνουν τα άλλα επικρατέστερα κόμματα, και θα παραθέσω και το δικό μου ιδανικό κόμμα, για όποιον ενδιαφέρεται. )

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.

Open-minded.

    Ακούγοντας το Soul into Hades από Lacuna Coil, και λόγο κάποιων πρόσφατων εμπειριών αποφάσισα κι εγώ να θίξω το γνωστό-άγνωστο θέμα της ελευθερίας του πνεύματος. Παρόλο που το θέμα αυτό είναι εκτενές και θα μου έπαιρνε αιώνες να αναλύσω, θα αναφερθώ σε ένα συγκεκριμένο στενοσόκακο της μακροσκελούς αυτής "ελευθερίας".

Θα μιλήσω για την ελευθερία ενός πνεύματος εφηβικού, και τις αντιδράσεις της κοινωνίας, ή και των άλλων εφήβων. Μπορεί να παρατηρήσετε πως ο τρόπος με τον οποίο θα εξελιχθεί η ανάλυση του θέματος τείνει να γίνεται όλο και πιο προσωπικός, μα η αντικειμενικότητα θα μπορούσε μόνο να βεβηλώσει το θέμα. Έτσι, θα μιλήσω ανοιχτά, όπως κάνω συνήθως, όπως με μεγάλωσαν να κάνω.
    H ελευθερία του πνεύματος είναι ένας όρος πολύπλοκος και χιλιοειπωμένος, με αποτέλεσμα να διαβρωθεί η έννοια του. Οι πιο γνωστοί έφηβοι που απαρνήθηκαν καθετί ορισμένο από τους στενούς θεσμούς μίας εσωστρεφούς κοινωνίας ήταν οι χίπις. Ευρέως γνωστό κίνημα, που άγγιξε πολλούς, και εξόργισε περισσότερους. Πολύ πιο παλιά όμως, υπήρξαν οι "ρομαντικοί". Οι Ρομαντικοί δεν ήταν άνθρωποι που τους καθόριζε η έννοια του ρομαντισμού όπως έχει καθιερωθεί σήμερα. Ρομαντικοί υπήρξαν από Μεσαιωνικούς χρόνους και ύστερα, δυστυχώς έχοντας σχεδόν εκλείψει σήμερα, και σίγουρα έχοντας απομείνει χωρίς την παλιά τους δόξα και αυθεντικότητα. Το κίνημα των Ρομαντικών "πρόσταζε" τους ακολούθους του να δρουν μόνο με το συναίσθημα, όποιο κι αν ήταν αυτό. Φόβος, Λύπη, Χαρά, Αγάπη, κτλπ. Καθώς ο φόβος και η αγάπη ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα τότε, μία μορφή τρέλας δημιουργήθηκε, έχοντας ως αποτέλεσμα την απόλυτη αναρχία συναισθημάτων μέσω της τέχνης κυρίως. Οι άνθρωποι αυτοί αγαπούσαν, έβγαιναν στους δρόμους και ούρλιαζαν από φόβο, τρέλα, πάθος, σκότωναν και σκοτώνονταν,  παντρεύονταν και "χώριζαν", χωρίς να δίνουν σημασία στα όρια της κοινωνίας, ή τους νόμους. Πολλοί στράφηκαν στην ποίηση, την ζωγραφική, το τραγούδι και την πεζογραφία. Αρκετοί από αυτούς λατρεύτηκαν μεταθάνατον μα αυτός δεν είναι ο λόγος που τους αναφέρω. Οι Ρομαντικοί ήταν ελεύθεροι. Ουσιαστικά και απόλυτα ελεύθεροι, ακόμα κι αν ήταν σκλάβοι. Κατά την γνώμη μου, η ρίζα της ελευθερίας του πνεύματος πηγάζει από αυτούς. Έτσι λοιπόν, οι άνθρωποι αυτοί δεν νοιαζόντουσαν αν η κοινωνία θεωρούσε ταμπού τα δημόσια φιλοσοφήματα, ή την όποια σεξουαλικότητα, την προτίμηση άλλων φύλων και την ανοιχτή σεξουαλική και προσωπική ζωή. Οι Ρομαντικοί πίστευαν πως αν κάποιος άξιζε να μάθει για αυτούς τότε θα μάθαινε για αυτούς όσα εκείνοι επέλεγαν, και όχι η κοινωνία. 

    Οι ανοιχτόμυαλοι αυτοί άνθρωποι οδηγήθηκαν βέβαια στα άκρα όταν άρχισαν να καταρέουν τα ίδια τα συναισθήματα που τους κρατούσαν διαφορετικούς από την μαζικοποιημένη υπακοή στα προσκείμενα, και έτσι κατέληξαν να κρύβονται επειδή τους κυνηγούσαν, με την πρόφαση της εξάσκησης μαγείας, ή και ανυπακοής στον Βασιλιά/Αυτοκράτορα/Άλλη φιγούρα εξουσίας ή στην Εκκλησία, κυρίως ως αιρετικοί. 

    Σήμερα όμως, σε εποχές όπου το ανοιχτόμυαλος είναι κάτι κοινό, και όχι προσβλητικό επίθετο, παρατηρείται και η σύνδεση του με κάτι χυδαίο, πρόστυχο, ανήθικος και άσεμνη συμπεριφορά. Αυτό όμως είναι εντελώς λάθος. Είναι ρατσιστικό και ανόητο, καθώς οι φιλελεύθεροι πνευματικά άνθρωποι είναι γνώστες των επιπτώσεων της ανηθικότητας, καθώς και της ηθικής. Απολύτως τίποτα δεν είναι λάθος σχετικά με κάποιον ο οποίος εμπιστεύεται τον εαυτό του τόσο, και αγαπά τον κόσμο τόσο, έτσι ώστε να μην κρύβεται σε μικρές τρύπες και δωμάτια, ανασαίνοντας λαίμαργα τον λιγοστό αέρα της απομόνωσης του που του αποφέρει ελευθερία. Δεν θεωρεί απαραίτητο να αποτραβηχτεί από την κοινωνία στην οποία προσφέρει ως νόμιμο μέλος, για να είναι ο εαυτός του. Παρόλα αυτά, άνθρωποι οι όποιοι είτε έχουν ανατραφεί, είτε έχουν καταλήξει να πιστεύουν ότι η εσωτερίκευση είναι η λύση, κατακρίνουν και καταδικάζουν τους φιλελεύθερους ρομαντικούς της σημερινής κοινωνίας ως όντα άσεμνα και προσβλητικά. Η αποκλειστικά ρατσιστική τους συμπεριφορά αποφέρει σε τρομερές συνέπειες, όπως παραδείγματος χάριν, την εσωτερίκευση και κρυψίνους συμπεριφορά των σημερινών εφήβων. Ανεξάρτητα από το ηλικιακό χάσμα, τα φιλελεύθερα παιδιά είναι ικανά να έχουν μία πολύ υγιής συναναστροφή με μεγαλύτερους, λόγο του διευρυμένου νοητικού τους πεδίου. 

Ιδιαίτερα με τους γονείς (εάν υφίστανται) οι φιλελεύθεροι νέοι έχουν μία πολύ αρμονική σχέση. Γνωρίζουν, ή προσπαθούν να καταλάβουν και να μπουν στην θέση τους, καθώς τους κινεί την περιέργεια η ολοκληρωτική αγάπη των γονιών προς τα παιδιά τους. Οι νέοι όμως οι οποίοι εσωκλείονται από την κοινωνία και αναγκάζονται να κρύβονται είναι πιο πιθανό να ενστερνιστούν συμπεριφορές "χυδαίες" ή "άσεμνες" και ακόμα χειρότερα εάν κάτι συμβαίνει κρυφά, είναι κοινώς γνωστό πως θα πάει στραβά. 

     Δεδομένου αυτού λοιπόν, δεν πρέπει κατά την γνώμη μου να παραγκωνίζονται οι φιλελεύθεροι πνευματικά έφηβοι, ούτε να θεωρούνται όντα έκφυλα και φαύλα. Σε πιο προσωπικό επίπεδο οφείλω να πω πως υφίσταται ρατσισμός ανάμεσα και σε εφήβους. Σε διαμάχες οι οποίες είναι τώρα πια δεδομένες, σχετικά με την εμφάνιση, την συμπεριφορά και την προσωπικότητα μεταξύ εφήβων, οι ανοιχτόμυαλοι είναι οι πρώτοι στόχοι. Εντάξει, δεν μας ενδιαφέρει και πολύ, καθώς κατανοούμε την ψυχαναγκαστική αναγκαιότητα των εφήβων (και ιδιαίτερα των κοριτσιών) να πράττουν με βάση το διαίρει και βασίλευε, μα είναι ενοχλητικό και προσβλητικό. Δεν είναι το ίδιο, ο ανοιχτόμυαλος με τον  σεξουαλικά και ηθικά άπρεπο. Η εφηβική κοινωνία σήμερα οδηγείται σε ηθική κατάπτωση και  σαπίλα, εξαιτίας του ρατσισμού μεταξύ μας. 

    Ελαφρών ηθών θεωρείται η κοπέλα η οποία παρευρίσκεται σε διαδηλώσεις υπέρ των ομοφυλοφιλικών δικαιωμάτων, που είναι ανοιχτή για την ζωή της, που είναι ειλικρινής, ελεύθερη σχετικά με την εμφάνιση της (ότι την κάνει να νιώθει αυτή καλά) και απελευθερωμένη από τα πρέπει της αρρωστημένης κοινωνίας του σήμερα. Όχι όμως η κοπέλα η οποία έχει συνευρεθεί με την μισή πόλη, έχει κολλήσει τουλάχιστον τρία αφροδίσια νοσήματα και ντύνεται όπως ντύνεται όχι γιατί αρέσει σε αυτήν, αλλά γιατί αρέσει στους επόμενους στόχους της, αυτή που είναι μέρος της αρρωστημένης κοινωνίας του σήμερα.

 Ελαφρών ηθών θεωρείται το αγόρι το οποίο διαμαρτύρεται για την εξευτελιστική κατάσταση της χώρας, που είναι ανοιχτός σχετικά με την ζωή του, ειλικρινής και ελεύθερος από τα κοινωνικά  ταμπού, που ξέρει να αγαπά ολόψυχα και το δηλώνει (με όποιον τρόπο μπορεί) και που είναι εντάξει με την εμφάνιση του ακόμη και αν βγει στους δρόμους γυμνός (πράγμα όχι απίθανο). Όχι όμως το αγόρι που κατακρίνει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις ( τουλάχιστον αυτές που δεν τον διεγείρουν), που συμπεριφέρεται απαίσια και απαξιωτικά σε οποιονδήποτε έχει απόψεις πιο σταθερές, ορθές, τεκμηριωμένες από αυτόν, που δεν ξέρει να χάνει, που αντικειμενοποιεί όλα τα θηλυκά, και επιδιώκει τον υλισμό, που η εμφάνιση του είναι τόσο επιτηδευμένη που αποπνέει την εσωτερική του ανασφάλεια την οποία συνήθως εξωτερικεύει μέσο της βίας (λεκτικής, ψυχολογικής ή σωματικής).

      Αυτή λοιπόν η λανθασμένη κριτική της σημερινής κοινωνίας θα είναι και η αιτία της κοινωνικής σήψης που βιώνουμε, ιδιαίτερα ως έφηβοι. 

Εξαιτίας αυτού θέλησα λοιπόν κι εγώ να γράψω την άποψη μου πάνω στο θέμα, και ζητώ συγνώμη εάν σας κούρασα. Ελπίζω να το απολαύσατε και να σας έκανε να σκεφτείτε. ~~

90's -και κάτι- kids.

   Ακούγοντας "You got another thing coming" από Judas Priest και στάζοντας σάλια στο σόλο,
είπα να κάνω ένα από τα πιο χαρούμενα και ταυτόχρονα προβληματισμένα post μου. Αυτό το post είναι πιο παιδικό και ξέγνοιαστο από τα υπόλοιπα, οπότε μην περιμένετε εξαιρετικά προσεγμένο λόγο, ή περίπλοκες εκφράσεις. Επίσης θα ακολουθήσει αργότερα post σχετικά με την σημερινή νεολαία. Το παρακάτω κείμενο εμπεριέχει την άποψη μου και μόνο. ~
(Μπορεί να είναι λίγο μικρό, αλλά είναι αρκετό για να σε οδηγήσει τρέχοντας στο φωτογραφικό άλμπουμ του 1990-2000. -και κάτι ψιλά- )


   Παιδιά των 90's. Πιθανότατα οι περισσότεροι ξέρετε, θυμάστε και νοσταλγείτε αυτές τις εποχές.
Της αθωότητας, της αλάνας, αυτής της εθιστικής μαλακίας --------------------->
την οποία ποτέ δεν αφήναμε από τα χέρια μας, εκτός από όταν ερχόταν η ώρα για φαγητό, παιχνίδι στην αλάνα, ή εκείνα τα τερατώδες ζωάκια με τους ήχους του ρόμποκοπ, που πνίγονταν στα ίδια τους τα κακά. Ναι, ξέρετε ποιά λέω. Tamagochi. Αυτά τα αυγά με βούλες, που κουβαλούσατε παντού και από τις τσέπες σας ακουγόταν το δαιμονισμένο κλαψούρισμα του γατοκοκοροσκυλακόσαυρο από την έβδομη πύλη της κολάσεως. Εμένα προσωπικά με τρομοκρατούσαν.
Τα 90's αποτελούσαν την πιο όμορφη παιδική ηλικία. Παρ'όλες τις χρηματικές δυσκολίες, τις πολιτικές διαμάχες και τα Tamagochi, όλοι περάσαμε μία υπέροχη παιδική ηλικία, γεμάτη ξεγνοιασιά, χαρά, γέλια, παιχνίδια και αγάπες. Μπορώ να πω πως είμαι παραπάνω από περήφανη που ανήκω σε αυτή την κατηγορία.
Να σε τραβολογούν σε κάθε ελεύθερο κάμπινγκ στην Ελλάδα, να κοιμάσαι σε μία σκηνή με όλη σου την οικογένεια, να τραγουδάτε γύρω από την φωτιά και να πέφτετε για ύπνο Hotel California φάση. Εσύ, το Sleep-in bag σου (τότε "Σλιπινμπαγκ" και όποιος δεν πάθαινε όγκο στην γλώσσα προσπαθώντας να το προφέρει ήταν ήρωας) τα αστέρια και η άμμος. Να είσαι σπίτι και να μην σκέφτεσαι πότε θα διαβάσεις για να πας σχολείο, μα πως δεν θα διαβάσεις, θα πας σχολείο, θα παίξεις ξύλο με όλη την τάξη στην πλάκα, μετά παιχνίδι έξω στην γειτονιά μέχρι να βγει η κυρα-Κατίνα (όνομα και πράγμα της γειτονιάς, σταθερή αξία ) να σκούζει "Βρε αναθεματισμένα, μεσημεριάτικα βρήκατε να παίξετε κλέφτες και αστυνόμους? " Και να απειλεί να φωνάξει την μάνα σου (όχι να την πάρει τηλέφωνο, απλά να αρχίσει να ουρλιάζει από το μπαλκόνι το όνομα της.)
Να γυρνάς από το σχολείο, να παίρνεις το μπολ με το φαΐ από το σπίτι και να πηγαίνεις στην παιδική (που ποτέ δεν το λέγαμε παιδική χαρά ολόκληρο) και να το μοιράζεσαι με τα άλλα παιδιά.
Το να κάθεσαι σπίτι και να βλέπεις όλες εκείνες τις σειρές που τώρα δεν παραδέχεσαι πως λάτρευες.
Αυτό αγαπητοί μου, είναι το παιδί των 90's.

Εκείνες οι σειρές.... Αυτή την στιγμή θυμάμαι μόνο αυτές. (Γράψτε στα comment το αγαπημένο σας.) Μπόλεκ και Λόλεκ, Πόκεμον, Πάουερ Ρέιντζερς (μία από τα χιλιάδες παραλλαγές.) Θαντερκατς, Ντέξτερ και....

...Το πιο απαίσιο, τρομακτικό,  και υπερβολικά γνωστό, τα Teletubbies. ------------------->
Αυτό το βδέλυγμα της τηλεόρασης, που βεβήλωνε κάθε παιδί, και ταυτόχρονα δεν μπορούσε κανείς να σταματήσει. Κάτι σαν την Ντόρα με συμβόλαιο με τον σατανά. (Και όχι, δεν αναφέρομαι στη Μπακογιάννη. )








    Θυμάστε και εκείνα τα αντικείμενα που πουλούσαν τότε? Τα 90's ήταν αδιαμφισβήτητα η εποχή των πιο περίεργων προϊόντων. Πολλοί, ιδιαίτερα κορίτσια, θα θυμούνται τα "μηχανικά" μολύβια
με ανταλλακτικά μύτης που είναι τρομερά δύσκολο να περιγράψεις στους άλλους. --------------------------------------------------->

Χειρότερη πάντως, ήταν η μανία με τα φουντωτά στυλό με φιγούρες. Όντας αγανακτισμένος συμμαθητής, έτρωγα κι εγώ το πούπουλο του αιώνα , όλο το γκλίτερ από την αποθήκη της τίνκερμπελ, και ότι κακοφτιαγμένο αλλήθωρο φιγουρίνι από ταινία της Disney στην μούρη, και όλα αυτά από έναν και μόνο στυλό.-------------------------------------------------------->
 Επίσης όλα τα θηλυκά θα θυμούνται σίγουρα την τρέλα με τις Hi-5. Αν και αυτές ήταν μετά από τα 90's, πιστεύω πως αξίζουν μία αναφορά, καθώς το μαλλιοτράβηγμα που έπεφτε για την πολυπόθητη θέση μιας από τις Hi-5 ήταν άξιο φιλονικιών και αμέριστου δόλου μεταξύ παρεών. Επιπροσθέτως, τα παιχνίδια με εκείνες τις Bradz/Bratz με το τεράστιο κεφάλι σε στύλ ET και τα χείλια που θύμιζαν αποτυχημένη πλαστική, όπως και τα παιχνίδια με την Μαμά, τον Μπαμπά, την Κουμπάρα-ο, Τους Συμπέθερους και τις Συμπεθέρες, όπως και τον κακό κλέφτη/απαγωγέα/μπαμπουίνο(?) που έκλεβε τα παιδιά της οικογένειας ή τα λεφτά τους. Περιττό να προσθέσω πως είχα πάντα την θέση του απαγωγέα, άγνωστη η αιτία αυτού.
     Κάτι άλλο αξιοσημείωτο ήταν ο πόλεμος με τα χαρούπια. Θαρρώ πως υπήρχαν και παραλλαγές με πορτοκάλια, λεμόνια, γκρέιπφρουτ, ελιές, ακόμα και πέτρες. Αλλά ως παιδί της Δυτικής Αττικής κι εγώ θα δηλώσω πως οι Ελιές και οι Χαρουπιές αποτέλεσαν την αρχή αυτού του επίπονου μα διασκεδαστικού παιχνιδιού. Το πόσες μελανιές, αίματα, γραντζουνιές και ουρλιαχτά απάρτιζαν το παιχνίδι εξαρτιόταν αποκλειστικά από εσένα.
Όπως και το ξέγνοιαστο κρυφτό στην γειτονιά μέχρι τις 11:30 το βράδυ, όλα τα παιχνίδια είχαν κάτι κοινό. Κανένας δεν ανησυχούσε. Ο κόσμος δεν ήταν καλύτερος τότε, απλά ήταν πιο απλός. Μην μιλάς σε ξένους, να είσαι πάντα με παρέα, μένε πάντα κοντά στην γειτονιά. Και κανένας δεν διαφωνούσε. Γιατί τότε, η γειτονιά, τα στενοσόκακα και οι γωνίες, το κάθε σπίτι και το κάθε δέντρο, ήταν σαν ένας καινούργιος κόσμος που ποτέ δεν βαριόσουν. Ποτέ δεν είχαμε ανάγκη Wii, PS3 PSP και έναν τετραπύρινο υπολογιστή με κάρτα γραφικών τελευταίας τεχνολογίας για να περάσουμε καλά. Είμασταν ευτυχισμένα. Είμαστε τα παιδιά των 90's -και κάτι-.

Εύχομαι να σας άρεσε το ανέμελο αυτό post.

Peace out~

Ομοφοβία, η αρχή του μίσους.

  Ακούγοντας ένα πολύ αγαπημένο κομμάτι, "Glory Box από Portishead" συντάσσω την δεύτερη ανάρτηση μου, σχετικά με.... -παραμ παραμ- τους ομοφοβικούς.
Προειδοποιώ πως αυτό το θέμα θα είναι αρκετά πικρόχολο ενάντια τους, διότι το αξίζουν, κατά την άποψη μου πάντα. Οπότε, εάν είσαι ομοφοβικός ή αλλιώς φοβάσαι την αγάπη, σε παρακαλώ πολύ ευγενικά να αποχωρήσεις από αυτή την ανάρτηση, και να επιστρέψεις πίσω στην "νορμάλ" ζωούλα σου. Εάν όμως πιστεύεις πως είσαι αρκετά "βαρβάτος" για να συνεχίσεις να διαβάζεις, είσαι ευπρόσδεκτος.

   Μπορεί να ακουστώ σκληρή, πράγμα που δεν είναι ο σκοπός μου, μα πιστεύω βαθύτατα πως μετά από λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία σε σημείο ξυλοδαρμού ή και φόνου, που προκάλεσαν "ομοϊδεάτες"τους, τα άτομα με τέτοιου είδους απόψεις αξίζουν τουλάχιστον μία γερή δόση χολής.
Σύμφωνα με μελέτες, (απόσπασμα από άρθρο πανεπιστημιακής έρευνας)"Οι Henry Adams, Lester Wright και Bethany Lohr του πανεπιστημίου της Τζόρτζια αποφάσισαν να ερευνήσουν κατά πόσο αποτελεί αλήθεια ή αστικό μύθο ότι πολύ συχνά πίσω από έναν μάτσο διώκτη των γκέι κρύβεται ένας καταπιεσμένος ομοφυλόφιλος. Οι ερευνητές δημιούργησαν μια ομάδα ομοφοβικών και μια ομάδα μη ομοφοβικών ανδρών βάσει της βαθμολογίας τους στον Δείκτη Ομοφοβίας (Index of Homophobia, W. W. Hudson & W. A. Ricketts, 1980). Στην έρευνα συμμετείχαν λευκοί Ευρωπαίοι ετεροφυλόφιλοι εθελοντές που επιλέχθηκαν από το Psychology Department Research Subject Pool στο Πανεπιστήμιο της Georgia. Η μέση ηλικία των ανδρών ήταν 20,3 χρονών (εύρος = 18 έως 31 ετών).

Οι εθελοντές παρακολούθησαν τετράλεπτα αποσπάσματα από βιντεοκασέτες ερωτικού περιεχομένου (γκέι, λεσβιακών και στρέιτ), ενώ ένας ειδικός καταγραφέας σημείωνε αυξομειώσεις στο μέγεθος του πέους τους. Η λεσβιακή βιντεοκασέτα συμπεριλήφθηκε επειδή έχει βρεθεί ότι είναι ιδιαίτερα διεγερτική σεξουαλικά σε ετεροφυλόφιλους άνδρες και είναι καλύτερος επιβεβαιωτικός παράγοντας από άλλα ερεθίσματα (Mavissikalian, Blanchard, Abel, & Baflow, 1975). Και το αυτονόητο έγινε πλέον γεγονός: μόνο οι ομοφοβικοί άνδρες παρουσίασαν διέγερση του πέους με αφορμή εικόνες ανδρικής ομοφυλοφιλίας!

Οι ερευνητές ερμήνευσαν τα ευρήματα της έρευνάς τους με τον ισχυρισμό ότι η ομοφοβία έχει σχέση με την ομοφυλοφιλική διέγερση την οποία το ομοφοβικό άτομο είτε αγνοεί είτε αρνείται.                  "

Οπότε, είτε οφείλεται σε τρομερή άρνηση της αληθινής τους ταυτότητας, (ή απλά σε ανάγκη προς πειραματισμό πάνω σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις) είτε σε λάθος ανατροφή/πεποιθήσεις, αναληθείς γεγονότα εμφυτευμένα στο μυαλό του/της από την κοινωνία.
   Πως καταντά όμως ένας άνθρωπος να μισεί τόσο παθιασμένα κάποιον, χωρίς να τον ξέρει προσωπικά, απλά να τον κρατά εσώκλειστο, στο μυαλό του, με μία ταμπέλα, όπως και όλους τους άλλους?  Πολλοί (αν όχι όλοι) οι ομοφυλόφιλοι είναι άνθρωποι που προσβάλλονται καθημερινά, μειώνονται και αντιμετωπίζονται απάνθρωπα. Παρόλα αυτά, δεν γυρίζουν το κεφάλι τους στην κοινωνία και τους ανθρώπους με διαφορετικές προτιμήσεις από αυτούς, τους ετερόφυλους δηλαδή, μα προσπαθούν να τους αγκαλιάσουν ασχέτως των διαφορών τους. Γιατί κι αυτοί αυτό ακριβώς περιμένουν, από μία πολιτισμένη κοινωνία. Η αδημονία τους όμως πέφτει λαβωμένη και άψυχη στα πόδια των ομοφοβικών. Ανά τον κόσμο μυριάδες άνθρωποι παλεύουν για το δικαίωμα να αγαπούν ολόψυχα αυτούς που επέλεξαν. Και να τι αντιμετωπίζουν: 

Εκδήλωση ενάντια στους ομοφυλόφιλους από μέλη της Εκκλησίας των Βαπτιστών στις ΗΠΑ. Τα πλακάτ γράφουν:
Αριστερά: Ο Θεός μισεί τις αδελφές. Προς Ρωμαίους 9:13
Δεξιά: Αδελφή = Πρωκτικό σεξ = 

Έρευνες έχουν δείξει ότι η ομοφοβία μπορεί να προέρχεται από θρησκευτική προκατάληψη —μάλιστα, οι απόψεις που έχουν θρησκευτική βάση είναι οι πιο δύσκολες για να αλλάξουν—, αισθήματα κοινωνικής ανασφάλειας ή ως αυτοεπιβεβαίωση του σεξουαλικού προσανατολισμού. Κάποιοι από τους παράγοντες που επιτείνουν την ομοφοβία είναι ακόμη το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και κοινωνικό στάτους, η έλλειψη επαφής με ομοφυλόφιλους και η έλλειψη παιδείας. 

  Έτσι, οι άνθρωποι αυτοί πληγώνουν τα παιδιά σας, τους συγγενείς, τους φίλους, τους γνωστούς. Κι εσείς απλά κουνάτε το κεφάλι.
Μα η συγκατάβαση, η απάθεια και η οκνηρία απέναντι στην αδικία είναι αυτά που καταδικάζουν έναν άνθρωπο, και όχι η ομοφυλοφιλία.

Μία μικρή επίθεση στον Χριστιανισμό και στους "Ελληνάρες" επιβάλλεται, καθώς, μέσα στον χαοτικό τρόπο έκφρασης των λεγόμενων μου, θεωρώ αναγκαίο τον κατακραγμό εναντίων τους, όπως θεωρούν κι εκείνοι των κατακραγμό των ομοφυλόφιλων "θέλημα θεού".

    Χριστιανοί:  Καθώς η συχνή δικαιολογία "Ο Θεός μισεί τις αδερφές, τις λεσβίες και τους τρανσέξουαλ," ή "Μόνο οι ετεροφυλόφιλοι είναι παιδιά του Θεού." και άλλες τέτοιες ασταθείς ανοησίες που προέρχονται από ανθρώπους με IQ λιγότερο από αμοιβάδας, προβάλλονται παντού, εμφυτεύονται μέσα στα μυαλά των νέων και καταστρέφουν και τις καινούργιες γενιές.

 Αυτά είναι τα παιδιά των ανθρώπων αυτών. Αυτά είναι η αυριανή νεολαία. Αν υπάρχει θεός, τότε δεν πιστεύω να ήθελε τέτοια κατάληξη. 

"Ου φονεύσεις" ήταν μία από τις εντολές. Κι όμως, Χριστιανοί ήταν αυτοί που χτύπησαν μέχρι θανάτου αγαπημένα ζευγάρια, μεμονωμένους ομοφυλόφιλους και τρανσέξουαλ. Ο Ιησούς, εάν όντως ήταν ο καλός, αγαθός, και πανάρετος, πιστεύετε αλήθεια πως θα μισούσε τα τέκνα του πατέρα του? Θα ήθελε να βιώνουν τέτοια βάσανα, μόνο και μόνο γιατί ΕΣΕΙΣ το θεωρείτε αφύσικο? Αν όντως ο Θεός δημιούργησε όλα τα ζώα, τότε γιατί 435 (πάνω κάτω εάν δεν κάνω λάθος) είδη ζώων είναι ομοφυλόφιλα, ενώ ομοφοβικά μόνο ένα, ΕΜΕΙΣ? Θα έπρεπε να ντρέπεσαι, διότι αν υπάρχει Θεός τότε μισεί εσένα.

 Ελληνάρες: Εγώ είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα, λόγο της καταγωγής, της σοφίας/ανδρείας/γνώσης/κτλπ που επέδειξαν οι αρχαίοι (το τονίζω αυτό) οι αρχαίοι Έλληνες. Έξυπνοι, εφευρετικοί, ειδήμωνες και μεταλαμπαδευτές γνώσης και κουλτούρας σε όλο τον κόσμο. Εσύ, ναι εσύ που υποστηρίζεις: " Οι Έλληνες είναι ΑΝΤΡΕΣ και οι αρχαίοι δεν θα άντεχαν να βλέπουν τους γκέι ή τις λεσβίες αφού ήταν τόσο σοφοί." ή "Εγώ που είμαι Έλληνας στην πατρίδα μου δεν θα ανεχτώ πούστηδες και λεσβίες, εδώ που έζησαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι" Μάθε λοιπόν, Ελληνάρα αγράμματε, πως οι Αρχαίοι Έλληνες δεν θεωρούσαν ένα αρσενικό πολίτη ΆΝΔΡΑ, εάν δεν σύναπτε  ερωτική σχέση με άλλον άνδρα. (Δεν υποστηρίζω πως αυτό θα έπρεπε οπωσδήποτε να υφίσταται σήμερα.) Η γυναίκα είχε το δικαίωμα να πάει με μία άλλη γυναίκα όποτε επιθυμούσε, λόγο της ελλιπής σεξουαλικής σχέσης της με τον άνδρα της. Έτσι, υπήρχε μια ετέρα σε κάθε σπίτι που μπορούσε να την συντηρεί και ήταν στην διάθεση και των δύο.
Δεν έχεις κανένα δικαίωμα λοιπόν εσύ, Ελληνάρα βαρβάτε που δεν θες "πούστη" δίπλα σου από την στιγμή που οι ίδιοι οι πρόγονοι σου (για τους οποίους είσαι τόσο περήφανος) ήταν κατά έτη φωτός πιο ανοιχτόμυαλοι από εσένα. 

Ήθελα επίσης να προσθέσω το εξής απόλυτα σεξιστικό και φαλλοκρατικό γεγονός. Δεν υπάρχει τόσος σάλος ενάντια στις λεσβίες, και αυτό οφείλεται αν όχι εξ ολοκλήρου στο μεγαλύτερο ποσοστό τότε, στα ετεροφυλόφιλα αρσενικά τα οποία κατά κοινή αλήθεια, αρέσκονται πολύ στο κόνσεπτ της ομοφυλοφιλικής σχέσης μεταξύ γυναικών. Δεν λέω, το παραδέχομαι κι εγώ. Είναι πολύ πιο όμορφο θέαμα/φαντασίωση/επιθυμία, λόγο των διαφορών μεταξύ των φύλων. Μα να αποδέχεσαι αυτό που σε ερεθίζει και ότι δεν σου σηκώνει τον Τασούλη/Κουλή/Σούλη/Μήτσο/Βασιλιά κτλπ παρακμιακά, να το απεχθάνεσαι και να το καταπολεμάς. "ΣΤΑ ΤΡΕΝΑ!" όπως λέει κι ένας υπέροχος άνθρωπος και η χολή του. 

Τέλος, θα ήθελα να δείξω ορισμένα σωστά παραδείγματα αγάπης, μεταξύ ομοφυλόφιλων και ετεροφυλόφιλων, μια συγκαταβατική αγάπη και ελευθερία, μια αποδοχή.

"Τα αρχικά ΛΟΑΤ (στα αγγλικά LGBT, Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender) αναφέρονται συνολικά στα Λεσβιακά, Ομοφυλόφιλα, Αμφισεξουαλικά και Τρανσεξουαλικά άτομα. Ο όρος μπορεί μερικές φορές να συναντάται και ως ΛΟΑΔ, ερμηνεύοντας τα τρανσεξουαλικά άτομα στην ελληνική γλώσσα ως διαφυλικά."   <--- αυτή εδώ είναι η σημαία των ΛΟΑΤ/ΛΟΑΔ. 


Παλέψτε λοιπόν για το δικαίωμα να αγαπάτε, να παντρευτείτε και να κάνετε οικογένεια, διότι μέσα στον παρανοϊσμό της αυτοαποκαλούμενης "ελευθερίας" ξεχνάμε πως δεν είμαστε ελεύθεροι να είμαστε εμείς.
Αγαπήστε τον κόσμο γύρω σας, ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι, γιατί ο κόσμος αυτός αξίζει να αγαπηθεί.

Η αρχή, του τέλους μιας αρχής.

    "Ακούγοντας το People are Strange από The Doors, αποφάσισα κι εγώ, ένα δεκαεξάχρονο από του διαόλου την πατούσα να κάνω ένα Βlog, έτσι για να έχω να λέω κι εγώ τα δικά μου στον διαδικτυακό παρανοϊσμό που αποκαλούμε ίντερνετική κοινωνικοποίηση.

Μαθήτρια της Θεωρητικής, παιδί των 90's περίπου, με ανησυχίες και αρκετό λογύδριο για να κουράσω τους πάντες. Προσδεθείτε λοιπόν, (αυτοί που θα επιλέξουν να συνεχίσουν να διαβάζουν για τον α' ή β' λόγο.) γιατί η βόλτα θα είναι στην καλύτερη περίπτωση ανώμαλη. "

    Το post αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά και μόνο με την αρχή αυτής της ψυχεδελικής "συνεδρίας" με σκοπό την δημοσιοποίηση της οπτικής γωνίας μου, και όχι των άλλων. ( και όταν λέω των άλλων, εννοώ τα θηλυκά με επίπεδο IQ 10 στην καλύτερη των περιπτώσεων.) Οι καιροί είναι δύσκολοι, όχι μόνο εξαιτίας της οικονομικοκοινωνικοπολιτικής κρίσης που περνάει η χώρα μας, ούτε της κρίσης που μόλις πέρασες, αγαπητέ αναγνώστη, με την λέξη/φράση/σιδηρόδρομο που μόλις χρησιμοποίησα. Οι καιροί είναι δύσκολοι επειδή κι εμείς ως άνθρωποι κλεινόμαστε στους εαυτούς μας, φοβισμένοι από τα Media, την απελπισία τριγύρω και την έλλειψη της άνεσης και οκνηρίας στην οποία ζούσες τόσο καιρό. Το θέμα "Κρίση" πάει σε άλλο post πιο εκτενές και αναλυτικό από αυτήν εδώ την γελοιότητα.
   Επανέρχομαι στο θέμα, (ποιο θέμα δηλαδή που έχω χάσει όποια συνοχή κειμένου σκόπευα να διατηρήσω) την δημιουργία ενός blog. Τα blog κατά την άποψη μου είναι ο μοναδικός τρόπος να μιλήσεις χωρίς να σε διακόψουν, να σε διορθώσουν, εξοντώσουν και τα συναφή. Διότι σήμερα, σε εποχές ιδεολογικής απελπισίας αυτοί που διατηρούν μια όποια στάση απέναντι σε θέματα, και την υποστηρίζουν χωρίς ανθυγιεινούς φανατισμούς και στενομυαλιά, είναι αυτοί που σωπαίνουν από τρόμο βλέποντας τις μάζες να πηδούν από γκρεμούς, ακολουθώντας -σαν τα πρόβατα- το πιο άμυαλο από την ομάδα. Έτσι, τρελαίνονται από την κατάντια και με άναρθρες κραυγές δηλώνουν την τελευταία τους άποψη, το κύκνειο άσμα του σημερινού "πανταχού παρόν" φιλοσόφου. Έτσι κι εγώ, πριν αποτρελαθώ από την κατεύθυνση την οποία παίρνει η γενιά μου με χαρά και προθυμία, παλεύω μέσα στα στενοσόκακα αυτά του κυβερνοχώρου να δηλώσω απόψεις, ιδεολογίες και να χύσω και λίγο δηλητήριο, έτσι για το κέφι.
   Περιεχόμενα:  Πολλά είναι τα θέματα που απασχολούν μία αλλόκοτη κοπέλα την σήμερον ημέρα.
Θα μιλήσω για την κρίση, την πολιτική και τους πολιτικούς, τα φετινά περισο blog μου.

τατικά στην Αθήνα, ιδεολογίες και κουλτούρες, πολιτικά και θρησκευτικά πιστεύω, και πολλά, πολλά άλλα.
Αυτά τα οποία θα παραθέσω είναι οι απόψεις μου πάνω σε ορισμένα θέματα, και δεν έχω σκοπό ούτε να προσηλυτίσω ούτε να προσβάλλω κανέναν εκτός από αυτούς που το αξίζουν.
Κάθε post μου θα εισάγεται με ένα όνομα τραγουδιού κι ένα συγκρότημα, γιατί έτσι μου αρέσει.
      Αυτά τα λίγα είχα να πω, και με ειρωνεία θα κλείσω το εισαγωγικό post στ